varlanmaq

varlanmaq
f. Var-dövlət sahibi olmaq, sərvətə malik olmaq, varlı olmaq. Nurcabbar var-dövlətə də, varlanmaq ehtirası ilə özünü oda-közə vuranlara da ikrahla baxırdı. İ. Məlikzadə.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • varlanma — «Varlanmaq»dan f. is. <Almaz:> Bizə tək tək adamların varlanması lazım deyildir. Gərək ellik varlansın, cəmiyyət varlansın. C. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • öz — əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq. Öz fikrində qalmaq. – Birdən <İskəndərin> tərlan qanadlı xəyalı uçub, öz vətəninə – doğma Azərbaycan elinə getdi. Ə. Vəl …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • barınmax — (Ağdam, Bərdə, Qazax, Şuşa, Ucar) varlanmaq, dövlətlənmək. – Yaxşı barınıfdı Kərimin uşaxları (Ağdam); – Qohumnarımın ujbatınnan barınmışam (Şuşa); – Qarayerdə taxıl əkənnər biyil barınıflar (Qazax); – Hüseyin kişi bi:l bossannan barındı (Ucar) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • bayımmax — (Meğri) 1. varlanmaq 2. yarımaq, xoşbəxt olmaq. – Bir Nozlıdan bayımmışam, bir də Xovardan …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • pıtdıxlaşmax — (Zaqatala) varlanmaq. – Əli bir əz vəxtdə pıtdıxlaşıb …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • vəlhəc — olmax: (Goranboy) varlanmaq. – Yaman vəlhəc oluf dosdum axır vaxlar …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • cib — is. 1. Pul və başqa xırda şeylər qoymaq üçün paltara üst və iç tərəfdən tikilən kisəcik. Pencəyin yan cibləri. – Məhəmmədhəsən əmi təzədən kisəni cibindən çıxarıb məşğul oldu çubuğu doldurmağa. . C. M.. Yükdaşıyan çamadanı yerə qoyanda Əziz əlini …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dövlətlənmək — f. Dövlət sahibi olmaq, dövlətli olmaq, zənginləşmək, varlanmaq. <Niyaz:> Kasıb dövlətlənəndə özünə xoşbəxt deyər. Ə. H.. Dünənki və bugünkü hərəkəti dövlətlənmək yolunda Allahqulunun heç nədən çəkinməyəcəyini sübut edirdi. Ə. Ə.. O saat… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ehtikar — is. <ər.> Mal, ərzaq və s. ni ucuz qiymətə alıb sonradan baha qiymətlə satma işi. «Taxıl, taxıl» deyib də, çox çığırma zəngəzurlu tək; Bəyin, xanın, xanın, bəyin əlində ehtikarı gör. M. Ə. S.. Novruz bəy özünün ehtikarındakı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”